азбыншы

үст. жерг. Аздаған, біраз, азын-аулақ. Бұрын қырда мал бағып, а з б ы н ш ы малдың сүмесімен күн көрген кедей едік… (С. Жүнісов, Ақан сері, 2, 94). Ел іші қыс бойы жерге көміліп, шошаланың бұрышына тығып қымқырған а з б ы н ш ы етті қорек етіп шықты (С. Жүнісов, Жапанда, 212).